بارون

 
غروبو این دلوم غم داره لیلی

دل دیووونه ماتم داره لیلی

همو ابری که چشمونه دل مو

که بارونو  چو هر دم داره لیلی  

مجنون

چنون مجنون شدوم امشو که مجنون گشتو دیوونه

که میگریوم همو شمعو چو در این کنج ویرونه

من ژولیده حالو خو چه سازوم از غمه فردا

همو لیلای مجنونونم که مجنون رفت و از خونه